Odwiecznym symbolem Japonii są kwitnące wiśnie (jap. sakura) . Jednakże różnią się nieco od naszych rodzimych odmian. Przede wszystkim rozpoznać można je po tym, że kwiaty są wewnątrz lekko różowe i rozwijają się jeszcze przed pojawieniem się liści. Drzewko wygląda wtedy idealnie biało.

    Jako że Japończycy wszystko robią z czcią i namaszczeniem, żaden szanujący się obywatel nie przejdzie obok kwitnącego drzewka obojętnie. Już samo oczekiwanie na pojawienie się kwiatów to ogromne wydarzenie! Co roku japońskie media śledzą tzw. Front Kwitnięcia Wiśni (jap. sakura zensen). Istnieje nawet specjalna Agencja Rządowa do spraw Kwitnienia Wiśni, która zajmuje się dokładnym obliczaniem, którego dnia w danym roku ono nastąpi. W marcu w wiadomościach właściwie nie mówi się o niczym innym, tylko o tempie, w jakim postępuje Front, przesuwający się z południa na północ. I faktycznie, trzeba przyznać, że obliczenia te zgadzają się co do dnia. Nagle, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, wszystkie drzewa wiśniowe pokrywają się delikatnymi, bladoróżowymi kwiatami. Kwitnienie rozpoczyna się w lutym na Okinawie (wyspa położona na południu) i zazwyczaj dociera do Tokio na przełomie kwietnia i maja. Kiedy drzewka zostaną obsypane kwiatami, Japończycy razem z przyjaciółmi i rodziną udają się do parków i świątyń na hanami – przyjęcie połączone z oglądaniem kwiatów. Festiwale takie celebrują piękno sakury, będąc jednocześnie okazją do relaksu i podziwiania pięknych widoków.

    Pierwotnie, kwitnięcie sakury niejako zwiastowało dobre plony w nadchodzącym roku, jak również obwieszczało porę sadzenia ryżu. Ówcześni Japończycy wierzyli w obecność bogów w drzewach sakury i przy ich pniach składali dla nich dary . W większości miejsc w Japonii, okres kwitnięcia sakury zbiega się z czasem rozpoczęcia roku szkolnego i fiskalnego, dlatego też pod kwitnącymi drzewami często organizowane są przyjęcia powitalne dla nowych uczniów lub pracowników.

    Japończycy spotykają się na hanami również wtedy, gdy płatki kwiatów wiśni zaczynają już opadać. Podobnie jak w przypadku bardzo krótkiego procesu rozkwitania kwiatów, opadanie płatków również nie trwa długo. Delikatne płatki sakury tańczą w powietrzu unoszone wiatrem, a opadając tworzą na ziemi biało-różowy dywan. Opadanie płatków sakury zwane jest hanafubuki (fubuki – śniegowa zima, hana – kwiat) i jest obserwowane przez Japończyków z równym podziwem, jak w pełni kwitnące drzewa sakury.

    Niestety, kwiaty wiśni znikają równie szybko jak się pojawiły. Dlatego też w Japonii stanowiły zawsze symbol ulotnego piękna i przemijania. Każdy samuraj (japoński rycerz) uważał, że jego życie ma być cudowne i krótkie, właśnie takie, jak kwiat sakury. Szkolony więc był w pisaniu krótkich, ulotnych wierszy – haiku – a do jego obowiązków należało napisać taki wiersz w chwili śmierci na polu bitwy. Oto przykłady takich wierszy: